هیچ چیز الهام بخش تر از یک داستان تحول آمیز قبل و بعد از آن نیست. این آخرین داستان موفقیت است ، ثابت می کند هیچ خانه ای خیلی کوچک ، بی نظم یا خیلی قدیمی نیست تا کمی رنگ و چربی آرنج درست شود. در سال 2016 ، بیش از چند مورد از بازسازی خانه هایی را که دوست داشتیم دیدیم - همه الهام بخش ، همه پر از ایده. از چگونگی نوسازی یک نمای بیرونی خسته کننده تا چگونگی استفاده از کوچکترین فضاهای داخلی. کار ساده ای نبود که بخواهیم موارد مورد علاقه خود را محدود کنیم ، اما ما سه مورد قبل و بعد را جمع کردیم که پر از هک های فضای کوچک ، ایده های قابل دسترس برای بهبود خانه و اتاق های جذاب و رنگارنگ است. ما 2016 را با یک جذاب ویلمینگتون ، کارولینای شمالی ، جذاب در شماره ژانویه خود آغاز کردیم. طراح شانون کرین هر اینچ این استودیوی 600 فوت مربعی را برای تبدیل آن از جعبه ای به رنگ زرد موز به فضایی پر از نور و زیست پذیر قرار داد. در زادگاه ما بیرمنگام ، آلاباما ، شاهد کلبه سازی و احیای کلبه ای در سال 1941 بودیم. با جذابیت استعماری اصلی خود ، به لطف چند به روزرسانی هوشمندانه معماری. پنجره های براق ، ورودی گسترده و محوطه سازی معماری تیز ، این خانه کوچک را به پتانسیل کامل (شایسته سون) رساند. سرانجام ، South Living مجبور شد به خانه یکی از هنرمندان محبوب چارلستون ، لولی والاس ، نگاه کند. او و شوهرش ، هریسون ، با دوست و طراح آنجی هرانوفسکی کار کردند تا طرح متلاشی خانه مجرد خود را در قرن 18 تسخیر کنند و آن را با الگوها و هنرهای روشن و بازیگوش خودش پر کنند.

این پست در پوشه‌ی کف‌فرش پیاده‌رو ذخیره شده است