دانیل بورکلئو

من می دانستم که وقتی این وبلاگ را باز کردم برای ارسال مجدد ، در مورد چیز خاصی بود. من نمی دانستم چه زمانی خواهد بود ، یا کی ، اما همیشه می دانستم که اینجا هرگز رسماً پایان نخواهد یافت. گاهی اوقات این احساس بیش از حد احساس می شود اما حقیقت این است که لحظه ها ، زمان و قلب مشترک در اینجا هر کجا که می روم با من همراه است. این فضای کوچک زندگی من را برای همیشه تغییر داده است و من نمی توانم در مورد کار دیگری که همان کار را برای من انجام داده است ، سهیم باشم. شما می دانید چه اتفاقی خوب و پر از زندگی می افتد که تعجب می کنید چگونه حتی می توانید همه آن احساسات را پردازش کنید؟ وقتی احساس می شود که شما برشی از زمین را در زمین تجربه کرده اید. وقتی فراتر از کلماتی است که تایپ می کنید و داستان هایی که می گویید اما یک تغییر کامل قلب و تغییر زندگی برای شما است. وقتی خدا به گونه ای حرکت می کند که نفس شما را از بین می برد و سالها جستجو ، تلاش و شرایط سخت را می گیرد و ناشناخته به نظر می رسد کاملاً منطقی است. من این آخر هفته داشتم تعداد کمی از بچه های کوچک وجود داشت ، اما یک لحظه بزرگ که به ویژه در این آخر هفته برجسته شد. شاید لحظه سه یا چهار ساعت طول کشید ، من نمی توانم به شما اطمینان بدهم زیرا زمان در اطراف ما یخ زد و ما روی زمین مقدس نشستیم. این یکی از زیباترین هدیه هایی بود که به عنوان زن به من اهدا شده است. من مجبور شدم در اتاقی که پر از زیباترین روح ها است - چهارده زن شگفت انگیز - بنشینم و زندگی و حقیقت را درباره همه آنها صحبت کنم. و نه فقط یک چیز بلکه باید به آنها بگویید که دقیقاً چگونه می درخشند و راه هایی که آنها نه تنها زندگی من را در روز و روز بلکه بسیاری از موارد دیگر را لمس می کنند. و بعد شنیدم که آنها همان کار را برای یکدیگر انجام می دهند. برای دیدن آن --- به طور خالص ، آسیب پذیر ، عمدی --- زنان تصدیق زنان به روشی زیبا تر از آنچه من در اینجا توصیف می کنم ، هنوز هم 15 ساعت بعد همه را خیس می کنم. من هرگز چنین چیزی را تجربه نکرده ام. هر چیز دیگری ساکت و ساکت بود. حقیقت و زیبایی گفته شد ، و بیش از آن ، دریافت شد. خدا در بسیاری از قلبها به طرز شگفت انگیزی حرکت کرد. روح القدس در آن حضور داشت ، و هنگامی که من دعا کردم احساس کردم او ابتدا با کارهایی که انجام داده مرا غرق می کند ، و سپس همه چیز را به او تحویل می دهم. اینکه هیچ چیزی در اینجا صحبت نشده است در مورد من نبود ، بلکه در مورد مسیح در من بود و در تمام مدت برنامه کامل او بود. ما در خانه ای زیبا در دامنه کوهی در ایالت نیویورک نشسته بودیم ، بسیاری از ما قبلاً هرگز شخصاً ملاقات نکرده بودیم اما آنجا را ترک کرده بودیم و برای همیشه با مکان مقدس ایجاد شده در میان ما ارتباط برقرار کردیم. مکان همیشگی یکدیگر. ما خندیدیم و گریه کردیم و شاید کمی بیش از حد نوشیدنی (ووت؟) و احتمالاً آب کافی نوشیدیم. ما غذا خوردیم ، و مقداری بیشتر خوردیم ، و نوزادان را به عقب و جلو رد کردیم و از یکدیگر یاد گرفتیم و یکدیگر را درک کردیم و بر روی یک دریاچه یخ زده قدم زدیم و تعجب کردیم که زندگی ما بدون این چگونه است؟ و این که این بار ، ده سال دیگر و بعد از آن ، سال آینده چه شکلی خواهند بود. ببینید ، من تقریباً یک سال پیش تا به امروز در کاری ، شغلی فرصت کردم. من نمی دانستم واقعاً چه کار می کنم. اما بهترین دوست من --- بیشترین زندگی را که تا به حال دیده ام --- برای من چشم انداز کرد و برای من حقیقت گفت ، درست مثل کاری که شب گذشته انجام دادم. یک سال پیش امروز زندگی من کاملاً متفاوت به نظر می رسید در حال حاضر. من خدا را تماشا کردم که درها را می بندد و آنها را باز می کند تا من را به وضوح به جایی که امروز هستم نشان دهد. درست در همین لحظه. و آنچه برای شما آرزو می کنم همین چیز است. بله گفتن گفتن آن حتی اگر صدایتان لرزاند ، گفتن آن را اگر هیچ سرنخی برای بعدی ندارید ، اما می دانید که این پاسخ همان چیزی است که باید بگویید. گفتن آن حتی اگر آماده نباشید. چون واقعاً هرگز نخواهی بود اگر می توانستم این لحظه را پر کنم و آن را با هرکدام از شما تقسیم کنم ، می خواهم. این بهترین تلاش من است: نگاهی گذرا به چیزی که فراتر از وحشی ترین رویاهای من است. بخشی از چیزی بسیار بزرگتر از خودمان باشیم. بنابراین ، از آنجا که ابر شاهدان عظیمی در اطراف ما وجود دارد ، بیایید هر سنگینی و گناهی را که به راحتی ما را درگیر می کند کنار بگذاریم و بگذاریم با استقامت مسابقه ای را که پیش روی ما قرار گرفته بدود. عبرانیان 12: 1