وبلاگ نویس

من و شوهرم دوست داریم مبلمان را دوباره انجام دهیم. ما متخصص نیستیم ، اما در سیزده سال زندگی مشترکمان قطعات زیادی را برداشته و نقاشی کرده ایم. ما یک آویز بلند و یک قفسه کتاب را از آستانه متوسطی با یک دست رنگ قرمز و سخت افزار جدید برگرداندیم. ما برای دخترم میز دانشگاه را مرتب کردیم ، آن را به رنگ سبز آهک رنگ کردیم و روی کشوها پروانه ها و گلها را مهر کردیم. کمد ، میز و میز صندلی غذاخوری خود را رنگ آمیزی کردیم ، یک میز خیاطی عتیقه رنگ آمیزی کردیم و یک نیمکت تلفن کوچک را که مادرم در کنار جاده برای ما پیدا کرد لاک زدیم. (من برای آن بالشتک صندلی نیز دوختم.) در سمت چپ: میز خیاطی ، خریداری شده در یک فروشگاه ثروتمند با قیمت 15 دلار. شوهرم آن را شن پاك كرد و بعنوان هدیه روزانه چند سال قبل برای من رنگ آمیزی كرد. بالا سمت راست: نیمکت تلفن موجود در کنار جاده. این یک آشفتگی مقدس بود و ما باید تمام کارها را دوباره انجام دهیم. پایین سمت راست: پسر بلندقامت ، مادر بزرگ دست پایین. وقتی ما آن را به ارث بردیم ساده ، ساده ، ساده بود. اکنون این یک اتاق اضافه شده عالی به اتاق پسرم است و دارای یک قفسه کتاب مطابق است. ما دوست داریم قاب عکس ها را نیز نقاشی کنیم. اما بزرگترین لیفت صورت که ما انجام داده ایم قطعاً آخرین مورد است. مادرم یک سال پیش این اسب را به ما داد وقتی که نقل مکان کرد و من خارش داده ام که آن را از خودم بسازم. نتایج اینجاست: ما از دو لایه رنگ آغازگر رنگی استفاده کردیم. سخت افزار و شیشه از قطعه اصلی است. پشتم را با این مطالب زیبای چاپ کتاب که در JoAnn یافتم ، صف کشیدم. با چسب اسپری متصل می شود. آیا ماشین تحریر پرنعمت مادربزرگ من در قسمت بالای تازه لکه دار به نظر نمی رسد؟ ما از یک لکه سبک استفاده کردیم و کل قطعه با یک اسپری پلی اورتان پوشانده شده است. من قصد دارم قسمت بالای چوب را با یک درزگیر موم به پایان برسانم. اگر آن لنت های کوچکی را ندارید که از در خوردن درب جلوگیری کند ، چشم های گوگل یک گزینه مناسب است. میز و صندلی هایی را که ما نقاشی کرده ایم نیز می توانید در سمت راست مشاهده کنید. پروژه بعدی ما چهارپایه های میله ای است. می خواهم تاپسها را شبیه کلیدهای ماشین تحریر کنم. دفعه بعد --رنا