صندلی بدون بازیابی

من عاشق روکش مبلمان هستم. این من را به یاد بسته بندی هدیه می اندازد و من عاشق بسته بندی کادوها هستم. من تصمیم گرفتم که اولین تلاش من برای اثاثه یا لوازم داخلی صندلی باید یک صندلی بدون بازو باشد. من فکر کردم این یک پروژه یادگیری خوب است. این صندلی بدون بازو را در لیست Craigslist پیدا کردم: حال و هوای هتل در دهه 90 بود. شوهر فوق العاده من برای خرید آن با من همراه شد تا بتواند به من کمک کند تا آن را در ماشین بارگیری کنم. چیزی که عکس craigslist منتقل نکرد این بود که این صندلی بزرگ است! فضای بیشتری از آنچه که انتظار داشتم اشغال می کند. شوهرم عاشقانه صندلی را "بزرگ برتا" نامید ، و این نام جا مانده است. من با باز کردن پیچ عقب صندلی شروع به کار کردم. من از عکس craigs متوجه نشدم صندلی توانایی این کار را دارد. این باعث می شود که رنگ آمیزی مجدد آن بسیار راحت تر شود. بعد عکسهای زیادی از صندلی گرفتم. قرار بود این عکسها به من کمک کند تا به یاد بیاورم که چگونه همه چیز با هم پیش رفت سپس بخشی به وجود می آید که کمی عصب می گیرد: پاره شدن یک صندلی کاملاً خوب. من با کنجکاوی منگنه ها را با یک درایو مسطح و انبردست پارچه را جدا کردم. ترفند این است که پارچه را با احتیاط بردارید. پارچه اصلی قرار بود الگوی من برای پارچه جدید باشد. همانطور که هر قطعه را که برچسب زده ام از آنجا آمده ام با یک Sharpie ، مثلاً "پشتی صندلی" برچسب زدم. این قسمت از روند کار بسیار کند بود ، و احتمالاً حدود 4 ساعت طول کشید تا همه منگنه ها و پارچه های آن از روی صندلی خارج شود. من پارچه جدیدی به نام Wood Fern توسط Amy Butler سفارش دادم. این نمودار را پیدا کردم که به من کمک کرد تصمیم بگیرم پارچه را چقدر سفارش دهم. این پارچه با وزن بالاتر 54 "کاملاً مناسب یک صندلی لهجه ای مانند این است. پارچه جدید را برش می زنم تا با پارچه مطابقت داشته باشد. سپس من همه را با اسلحه منگنه برقی من منگنه کردم. اگر در زمینه تودوزی جدی هستید ، من یک اسلحه اصلی برقی را توصیه می کنم. این سریعترین قسمت کل مراحل بود ، فقط حدود یک ساعت و نیم طول کشید! من با این صندلی کوبیده ام! تا-دا!